Jeśli poczytasz o odmianach konopi, zazwyczaj natkniesz się na trzy podtypy: Indica, Sativa i Hybrid. Konsumenci używają tego podziału w szczególności do opisania efektów. Jednak to właśnie to rozróżnienie według efektów jest kwestionowane przez ekspertów. Zamiast tego, odnoszą oni różnice do wielkości, kształtu i fazy kwitnienia roślin. W tym artykule przyjrzymy się bliżej charakterystyce różnych odmian konopi.
Indica - co to jest i jak działa?
Indica to termin często używany do opisywania odmian konopi o działaniu uspokajającym i silnym działaniu fizycznym. Z botanicznego punktu widzenia, rośliny konopi indyjskich indica są zwykle niewielkiego wzrostu, z szerszymi liśćmi i krótszymi cyklami wzrostu niż ich odpowiedniki sativa. Ze względu na krótszy czas kwitnienia, odmiany indica dobrze nadają się do uprawy w chłodniejszym klimacie.
Konsumenci kojarzą konopie indyjskie indica i konopie indyjskie sativa głównie z ich postrzeganym wpływem na ludzkie ciało. Jeśli spojrzeć na klasyczną definicję, odmiany indica mają tendencję do wytwarzania silnego fizycznego haju, w przeciwieństwie do bardziej mózgowego (psychicznego) haju z rośliny sativa. Dla większości użytkowników marihuany termin indica przywołuje wspomnienia związane z leżeniem na kanapie i głębokim relaksem.
Branża wykorzystuje te definicje do promowania odmian marihuany i różnych innych produktów z konopi indyjskich. Prawdą jest, że efekty zwykle kojarzone z indicami pochodzą z rośliny. Nie ma jednak rzeczywistej korelacji między efektami a fizyczną strukturą dzisiejszych roślin konopi. Podział na indica i sativa jest więc o wiele bardziej przydatny dla hodowców niż dla konsumentów. W końcu w uprawie terminy te są zwykle używane do opisania cech fizycznych i cyklu wzrostu rośliny.
Historia konopi indyjskich indica
Słowo indica pochodzi od francuskiego biologa Jean-Baptiste Lamarcka. Zidentyfikował on Cannabis indica w 1785 roku jako odrębny gatunek od Cannabis sativa, którą szwedzki botanik Carl Linnaeus sklasyfikował 32 lata wcześniej. Lamarck oparł swoją klasyfikację głównie na różnicach zewnętrznych.
Przejście od klasyfikacji Lamarcka do dzisiejszej wspólnej definicji nastąpiło w 1974 roku, kiedy amerykański biolog Richard Evans zastosował termin indica do roślin marihuany w Afganistanie. Rośliny te wyglądały inaczej niż indyjskie rośliny Lamarcka - miały krótszą łodygę, a także szersze liście. Dziś używamy terminu Indica w odniesieniu do krótkich, szerokich, krzaczastych roślin pochodzenia afgańskiego.
Sativa - czym jest i jak działa?
Dla użytkownika zarówno sativa, jak i indica są silnie związane z ich postrzeganym profilem działania. Większość użytkowników marihuany kojarzy więc sativę z podnoszącymi na duchu, stymulującymi i mózgowymi doznaniami.
W uprawie, termin sativa jest powszechnie używany do opisania morfologii lub cech fizycznych rośliny podczas jej wzrostu. Odmiany sativa są zazwyczaj wyższe od indicas i mają długie, cienkie liście. Ich dojrzewanie w fazie kwitnienia trwa również znacznie dłużej, a czas kwitnienia wynosi do 100 dni.
Historia konopi siewnych Cannabis Sativa
Termin sativa pochodzi od łacińskiego przymiotnika botanicznego sativum, oznaczającego "uprawiany". Pierwsza wzmianka o użyciu tego terminu w odniesieniu do konopi pochodzi z dzieła "The Names of Herbes" (1548) autorstwa angielskiego zielarza Williama Turnera. Użył on terminu Cannabis sativa jako naukowej nazwy konopi uprawnych.
W 1753 roku szwedzki botanik Carl Linnaeus nadał nazwę C. sativa temu, co uważał za jedyny gatunek z rodzaju Cannabis. Trzydzieści dwa lata później francuski biolog Jean-Baptiste Lamarck zidentyfikował Cannabis indica jako odrębny gatunek od Cannabis sativa. W ten sposób położył podwaliny pod nasz obecny podział na sativa i indica.
Lamarck oparł swoją klasyfikację C. indica przede wszystkim na fizycznych różnicach w stosunku do rośliny C. sativa Linneusza, w tym wąskich, ciemnozielonych liściach i gęstszym rozgałęzieniu. Zauważył również, że C. indica była silniejszym środkiem odurzającym niż C. sativa, tworząc najwcześniejsze powiązanie między efektami rośliny a jej gatunkiem.
Przejście do naszej obecnej definicji miało miejsce w 1974 roku, kiedy amerykański biolog Richard Evans Schultes zastosował termin cannabis indica do roślin konopi w Afganistanie. W ten sposób powiązał odmianę indica z określonym pochodzeniem geograficznym. Zgodnie z tą zasadą, Loran C. Anderson określił rośliny indyjskie jako Cannabis sativa.
Indica vs. Sativa - brak różnicy w działaniu?
Jak już wspomniano, rozróżnienie między indica i sativa jest ważniejsze dla hodowcy niż dla konsumenta. W związku z tym klasyfikacja ta ma niewielkie zastosowanie w przewidywaniu działania konkretnej rośliny marihuany. Ingerencja człowieka radykalnie zmieniła skład chemiczny konopi. W czasach Linneusza i Lamarcka, działanie dwóch odmian prawdopodobnie bardziej odpowiadało ich właściwościom fizycznym. Dzisiaj, wygląd rośliny nie mówi już nic o tym, jaki będzie jej efekt.
Coraz więcej ekspertów w dziedzinie badań nad kannabinoidami dochodzi do tego wniosku. Łączą oni działanie marihuany przede wszystkim z unikalnymi profilami chemicznymi każdego szczepu, a nie z linią genetyczną. Na przykład, odmiana o rodowodzie indica uprawiana w nowym środowisku może wytwarzać unikalny profil chemiczny, który wywołuje podnoszące na duchu efekty.
Co więcej, działanie marihuany ma więcej wspólnego z naturą indywidualnego układu endokannabinoidowego użytkownika niż z linią genetyczną rośliny. W zależności od tego, jak układ endokannabinoidowy danej osoby reaguje na spożycie konkretnej rośliny marihuany, może to prowadzić do różnych efektów. Na przykład, jeden konsument rośliny o rodowodzie indica może zgłaszać efekty podobne do indica, podczas gdy inny może mieć podnoszące na duchu doznania podobne do sativy z tą samą rośliną.
Na tym właśnie polega prawdziwa różnica między indicą a sativą.
Tak więc rozróżnienie tych dwóch szczepów na podstawie cech wzrostu i fizyczności ma o wiele większy sens, zwłaszcza pod względem praktyki uprawy. Ponieważ prawdziwa różnica między odmianami Indica i Sativa polega na obserwowalnych cechach podczas cyklu wzrostu.
Odmiany Indica mają tendencję do wyrastania na krótkie rośliny o grubych łodygach. Podobnie, rośliny Indica mają tendencję do rozwijania szerokich i ciemnozielonych liści. Z czasem kwitnienia wynoszącym od 35 do 65 dni, dojrzewają one również znacznie szybciej niż odmiany sativa i mogą być uprawiane bez problemów nawet w zimnym klimacie z krótkimi porami roku. Obie odmiany różnią się także kwiatami. W przypadku cannabis indica, są one zazwyczaj gęstsze i bardziej zwarte niż w przypadku roślin sativa. Popularne odmiany indica to Northern Lights, Girl Scout Cookies, Hindu Kush i Blueberry.
Przejdźmy teraz do roślin sativa. Zwykle mają one dłuższe cykle kwitnienia i lepiej sprawdzają się w ciepłym klimacie z długimi okresami wegetacji. Zwykle rosną wyższe i mają jasnozielone, wąskie liście. Popularne odmiany sativa to na przykład Super Silver Haze, Jack Herer, Amnesia Haze i Sour Diesel.
O co chodzi z hybrydami i cannabis ruderalis?
Oprócz czynników wymienionych powyżej, istnieje kilka innych, które utrudniają rozróżnienie między indica i sativa. Należą do nich na przykład długa historia krzyżowania i modyfikacji genetycznej różnych szczepów. To praktycznie wyeliminowało czysty szczep Indica lub Sativa. Zamiast tego istnieje szybko rosnąca liczba nowych odmian, do których bardziej pasuje termin hybryda. Odmiany te dzielą się na te z dominacją Sativy i te z dominacją Indica.
Tworzenie hybryd oferuje hodowcom kilka korzyści. Są oni w stanie wyhodować odmiany, które podkreślają różne cechy, wywołują różne efekty i wytwarzają określone stężenia THC, CBD i innych kannabinoidów. Na przykład, niektóre z tych nowych odmian koncentrują się na wytwarzaniu określonego stosunku CBD do THC, aby osiągnąć pożądany efekt leczniczy.
Co więcej, cannabis ruderalis komplikuje tradycyjne rozróżnienie między indica i sativa. W akademickich instytucjach badawczych i w branży powszechnie przyjmuje się, że odmiany ruderalis są odrębnym gatunkiem roślin, a nie podgatunkiem.
Tym, co odróżnia rośliny ruderalis od rodzajów indica i sativa, jest bardzo niska zawartość THC. Ponieważ nie mają one właściwości psychoaktywnych, rośliny te nie są wykorzystywane do celów rekreacyjnych. Wynika to z faktu, że pomimo niskiej zawartości THC, rośliny ruderalis często mają poziom High CBD. To sprawia, że są one potencjalnie odpowiednie dla pacjentów medycznych poszukujących CBD bez THC.
Wnioski: Cannabis indica vs. cannabis sativa
Profile kannabinoidowe stają się coraz ważniejsze w marketingu produktów. W końcu konsumenci konopi chcą wiedzieć więcej o złożonej naturze rośliny konopi. Ścisły podział na odmiany indica i sativa jest jednak dość problematyczny w praktyce. Podczas gdy w momencie odkrycia odmian ich podział wciąż wydawał się sensowny, dzisiejsza hodowla oznacza, że na rynku dostępne są w szczególności hybrydy. Powód, dla którego większość odmian indica wiąże się z uczuciem uspokojenia, ma zatem więcej wspólnego ze stężeniem mircenu terpenowego niż z zawartością kannabinoidów w roślinie. Ostatecznie, terminy indica i sativa są o wiele bardziej wartościowe dla hodowców niż dla konsumentów.
